این هم یک خصوصیت دیگر و آیه بعدی را که آنروز خواندیم و ترجمه کردیم این است: « واذا قیل لهم امنواکما امن الناس قالوا انؤمن کما آمن السفهاء ». و چون به آنان گفته شود ایمان آورید، چنانکه مردم ایمان آورده‌اند میگویند: آیا ایمان بیاوریم چنانکه نابخردان ایمان آورده‌اند ؟ « الا انهم هم السفهاء ولکن لایعلمون »( 7 ): آگاه باشید آنان خود نابخردند. ولی نمیفهمند یا نمیدانند. این هم باز یک خصوصیت دیگر است، یعنی خودبزرگ بینی و توده‌ی مردم را نابخرد بحساب آوردن و تحقیر قشرهای مردم که این، هم آنروز، و هم در همه‌ی اعصار تطبیق میکند با کسانی که از اندکی دانش و معرفت برخوردارند چه روشنفکر دینی چه روشنفکر غیر دینی، به مردم با نظر تحقیر نگاه میکند و ما در جامعه‌ی خودمان از این قبیل داشتیم و همچنان متأسفانه هنوز هم داریم، وقتی به این توده‌های مردم که با عشق و اخلاص برای دفاع به جبهه‌های جنگ میشتابند نگاه میکند اینها را تحقیر میکند، به مراسم مردم و به باورهای مردم با نظر تحقیر نگاه میکند، اگر به او گفته بشود: چرا شما در جمع مردم وارد نمیشوید و چرا با آنها هم آوا و هماهنگ و هم‌گام نمیشوید ؟ میگوید: آیا من با اینها هم آوا بشوم ؟! ملت را و توده‌های مردم را نابخرد میداند ! در حالی که ممکن است توده‌های مردم بیسواد، یا احساساتی باشند، اما نابخرد نیستند و در همه‌ی ادوار همه‌ی کارهای بزرگ که حاکی از عزم و اراده‌ی ملی بوده، بدست توده‌های مردم انجام گرفته، همانطور که ما در انقلاب خودمان دیدیم

«16»