بیانات سال1370
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم به همه‌ی برادران و خواهران عزیز که از نقاط مختلف کشور و از راههای دور تشریف آورده‌اند، بخصوص به خانواده‌های معظم شهدا و جانبازان عزیز و آزادگان عزیز و خانواده‌های محترم و رنج‌کشیده‌ی آنان، خوش‌آمد عرض میکنم. در ابتدای عرایضم، به مناسبت حضور جمعی از خانواده‌های معظم یادگارهای جنگ تحمیلی، باید عرض کنم که ملت ایران هرگز نباید فداکاری فداکاران این جنگ را فراموش کند. اگر این خونهای بناحق‌ریخته در جنگ، و این مظلومیتها و ایثارها و شجاعتها نمیبود، امروز در دنیا هیچ نام افتخارآمیزی از اسلام وجود نداشت. در اول انقلاب، استکبار با مطالعه‌ی دقیق به این نتیجه رسید که باید ملت ایران را به خاطر انقلابی که به اسلام عظمت میبخشد، مورد فشار شدیدی قرار بدهد، تا به خیال خود، هم آنها را از انقلاب پشیمان کند، و هم وضع ملت ایران برای کشورهای دیگر عبرتی بشود. جنگ که به راه افتاد، همه‌ی نیروهای قابل توجه دنیای کفر و استکبار، پشت سر رژیم جنگ‌افروز قرار گرفتند. تصمیم قطعی آنها این بود که جمهوری اسلامی را نابود کنند؛