بیانات سال1370
عزت اسلامی با ما نبود. همین الان مسلمینی که اسمشان مسلمان است، در نهایت ذلت زندگی میکنند؛ کفار بر اینها مسلطند، امریکا بر اینها مسلط است، کارشناسهای بیوفای بیوجدانِ بیعلاقه‌ی غربی بر اینها مسلطند. اگر اسم اسلام کافی باشد، باید همه‌ی مسلمینِ اسمی عزیز باشند؛ میبینیم که نیستند. آن چیزی که یک انسان و یک مجموعه را عزیز میکند، اسلام واقعی است؛ یعنی تسلیم‌للَّه؛ « الاسلام هو التّسلیم »( 2 ). دین هم همین است. دین، همان تسلیم است؛ « انّ‌الدّین عنداللَّه الاسلام »( 3 ). دین، تسلیم شدن در مقابل خداست؛ « و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه »( 4 ). دین شما باید تسلیم‌شدن در مقابل خدا باشد. باید بزرگمان، کوچکمان، معممان، نظامیمان، افراد عادی جامعه‌مان، بخصوص مسؤولانمان، واقعاً تسلیم خدا باشند و در تصمیماتشان، برای شهوات و خواستها و اغراض شخصی خودشان، شأنی نگذارند. البته انسان که به طور معمولی و طبیعی تبدیل به فرشته نمیشود. بالاخره شهوات و خواستهای انسان، بر انسان معمولی - نه آن برگزیدگان والا - اثر میگذارند؛ اما مهم این است که این شهوات و خواستها، در خطمشی زندگیش اثر نگذارند؛ بخصوص در آن‌جاهایی که با سرنوشت یک جمع، یا با سرنوشت جامعه‌ی اسلامی سروکار دارند. در این‌طور جاها باید تسلیم خدا باشد و اراده‌ی خدا را بر اراده‌ی خودش، خواست خدا را بر خواست