بیانات سال1370
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
خیلی خوش آمدید. این توفیق را که بحمداللَّه توانستید عمر شورا را به این مدت طولانی و مفید برسانید، به شما تبریک عرض میکنم؛ بخصوص به آن آقایانی که از ابتدای شکل‌گیری این شورا حضور داشتند و به طور جدی و دلسوزانه مشغول کار بودند.
بحمداللَّه تلاشهایی هم که میشود، قابل توجه است. من گزارش کارکرد یکساله را که آقای دکتر هاشمی ( 1 ) در مصاحبه گفته بودند، تفصیلاً در روزنامه خواندم. امیدواریم آقایان همت کنند که این شورا، همچنان که اسم و فلسفه‌ی ایجاد آن اقتضا میکند، به کارهای اساسی و مهمی که در این صراط « انقلاب فرهنگی » وجود دارد، به طور کامل و کافی برسند؛ و این البته نیازمند یک تلاش با شوق و با امید به پیشبرد کارهاست.
مجموعه‌هایی که برای هدفی تشکیل میشوند، هرچه عمرشان طولانیتر و تجربه‌شان بیشتر میشود، با کارها آشناتر میشوند؛ لیکن یک ضایعه هم وجود دارد که باید از پیش آمدن آن جلوگیری کرد و آن، عادت شدن کار است؛ یعنی کار را از حالت انگیزه‌یی و شوق‌آمیز و آن تر و تازگی، به حالت یک امر معتاد معمولی و جریانی