بیانات سال 1370
بسماللهالرّحمنالرّحیم انّا اعطیناک الکوثر. فصلّ لربّک وانحر. انّ شانئک هو الأبتر .( 1 ) خدا را سپاسگزاریم که در چنین روز باعظمت و فرخنده و زیبایی، توفیق زیارت شما مادحان و ستایشگران خاندان عصمت و طهارت، مجدداً نصیب ما شد. ما مدعیان آشنایی و معرفت و ارادت به آن بانوی دو عالم، برکات فاطمهی زهرا ( سلاماللهعلیها ) را در سرتاسر ایام حیات خودمان و در جلوههای گوناگون زندگی مشاهده کردهایم. انشاءالله تداوم این برکات و تفضلات را تا همیشهی زندگی و پس از مرگ هم ببینیم و حس کنیم و همهی دوستان و موالیان، از آن انوار مطهره مستفیض بشوند. فیوضات فاطمهی زهرا ( سلاماللهعلیها )، به مجموعهی کوچکی که در مقابل مجموعهی انسانیت، جمع محدودی به حساب میآید، منحصر نمیشود. اگر با یک دید واقعبین و منطقی نگاه کنیم، بشریت یکجا مرهون فاطمهی زهرا ( سلاماللهعلیها ) است - و این گزاف نیست؛ حقیقتی است - همچنان که بشریت مرهون اسلام، مرهون قرآن، مرهون تعلیمات انبیا و پیامبر خاتم ( صلّیاللهعلیه والهوسلّم ) است. در همیشهی تاریخ اینطور بوده، امروز هم