همین‌طور است و روزبه‌روز نور اسلام و معنویت فاطمه‌ی زهرا ( سلام‌الله‌علیها ) آشکارتر خواهد شد و بشریت آن را لمس خواهد کرد. برادران عزیز ! آنچه ما وظیفه داریم، این است که خود را شایسته‌ی انتساب به آن خاندان کنیم. البته منتسب بودن به خاندان رسالت و از جمله‌ی وابستگان آنها و معروفین به ولایت آنها بودن، دشوار است. در زیارت میخوانیم که ما معروفین به دوستی و محبت شما هستیم ؛( 2 ) این وظیفه‌ی مضاعفی را بر دوش ما میگذارد. این خیر کثیری که خداوند متعال در سوره‌ی مبارکه‌ی کوثر مژده‌ی آن را به پیامبر اکرم داد و فرمود: « انّا اعطیناک الکوثر »( 3 ) - که تأویل آن، فاطمه‌ی زهرا ( سلام‌الله‌علیها ) است - درحقیقت مجمع همه‌ی خیراتی است که روزبه‌روز از سرچشمه‌ی دین نبوی، بر همه‌ی بشریت و بر همه‌ی خلایق فرو میریزد. خیلیها سعی کردند آن را پوشیده بدارند و انکار کنند، اما نتوانستند؛ « والله متمّ نوره و لو کره الکافرون ».( 4 ) ما باید خودمان را به این مرکز نور نزدیک کنیم؛ و نزدیک شدن به مرکز نور، لازمه و خاصیتش، نورانی شدن است. باید با عمل، و نه با محبت خالی، نورانی بشویم؛ عملی که همان محبت و همان ولایت و همان ایمان، آن را به ما املاء میکند و از ما میخواهد. با این عمل، باید جزو این خاندان و وابسته‌ی به این خاندان بشویم. این‌طور نیست که قنبرِ درِ خانه‌ی علی ( علیه‌السّلام ) شدن، کار آسانی باشد. این‌گونه نیست که « سلمان منّا

«2»