در اول قرآن - همین آیاتی که در اینجا تلاوت شد - صحبت از تقواست: « ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتّقین ».( 3 ) شما عزیزان، در دنیا و آخرت عزیزید؛ به خاطر اینکه در راه خدا مشکل بزرگی را تحمل کردید و آن، فقدان پدر است؛ این چیز خیلی مهمی است و باید این را حفظ کنید. این ارزش، دایمی و لایزال نیست؛ بسته به این است که خودتان آن را نگهدارید و حفظ کنید؛ و حفظش به این است که تقوا را رعایت کنید. راه آن پدران و آن شهیدان را حفظ کنید. شما انشاءاللَّه مقامات عالیهی علمی را طی میکنید، محقق میشوید، دانشمند میشوید، استاد میشوید، دکتر میشوید، کارهای فنی میکنید، کارخانهها را اداره میکنید، بخشهای دولتی و ملی را اداره میکنید. هرجا هستید - چه در دانشگاه و چه در محیط کار - بایستی فراموش نکنید که راه، راه همان شهیدی است که شما بازماندهی او محسوب میشوید. راه او را باید دنبال کنید؛ و این آن چیزی است که اگر ما به یاد داشته باشیم، انقلابِ ما را حفظ خواهد کرد. البته در تحصیل علم هم شما بخصوص باید بیشتر تلاش کنید، تا آن کسانی که در دلهاشان مَرَضی هست، نتوانند چیزی بگویند و بهانهیی بگیرند. بیشتر و بهتر از همه باید درس بخوانید و مدارج علمی را عالیتر از همه باید طی کنید. شهادت، نشانهی استواری است. شهدا غالباً عناصر پولادین جبههی جنگ و جزو عناصر پولادین