ژرفنگر به چشم تجلیل بر آنها مینگرند. تاریخ همچنین ملتهایی را که توانستهاند پس از ضربههای هولناک و ویرانیهای وسیع، با سازندگی و قدرت نوآوری، دوباره خود را به حال اول - بلکه بهتر - برگردانند، ستایش میکند. شما نیروهای مسلح و همهی ملت ایران، در یک مرحله امتحان خوبی دادید؛ در مرحلهی دوم هم - یعنی مرحلهی بازسازی - هم باید همان نمایش قدرت در همهی سطوح کشور و در هر جایی که انسان سربلند و شایستهیی از مردم ایران در آن حضور دارد، وجود داشته باشد. در دوران دفاع مقدس، همهی ملت با یکدیگر تشریک مساعی کردند و پیشاپیش، نیروهای مسلح - ارتش و سپاه و اقیانوس پهناور بسیج مردمی - در میدانهای گوناگون آنچنان عظمتی آفریدند که چشم دنیا را به خود متوجه کردند. امروز مانند سالهای گذشته و بیشتر از آن، ما نشانهی این التفات و اعجاب جهانی را مشاهده میکنیم. در بخش دوم هم نیروهای مسلح باید در سازندگی شرکت کنند. اولاً در سازندگی درونی به شکل جهادی، به شکل بسیجی، به شکل انسانهای انقلابی، بدون انتظارِ فراهم آمدن همهی جزییاتی که برای آدمهای معمولی لازم و مؤثر است، سر از پا نشناخته، عاشقانه، با جوشش ابتکار و استعداد، بدون اینکه گفته شود این را نداریم و آن را نداریم، حتّی با دست خالی شرکت کنند. سازندگی، آنجا که متکی به عشق و شوق و ابتکار و خلاقیت انسانها