بیانات سال1370
به نظر ما، مبنای کار هم ایجاد تفرقه است؛ همان شعار « تفرقه بینداز، حکومت کن » ی که انگلیسیها از اولِ ورود به شبه قاره طبق آن عمل کردند؛ البته در برهه‌یی بین مسلمان و هندو، در برهه‌یی بین مسلمان و سیک، حتّی در برهه‌یی بین فِرَق مختلف هندو، و در برهه‌یی دیگر هم بین فِرَق مسلمین. انسان در تاریخچه‌ی شبه قاره، از قبل از استقلال، این را میبیند و متأسفانه تا امروز هم این معنا هست و در پاکستان این واضح است. حالا هم گروهی سعی دارند که شیعه را به طور کلی از بقیه‌ی مسلمین جدا کنند؛ بین اینها بغض و عناد بیندازند و شیعه را در موضع ضعف قرار بدهند و آنها را از صحنه‌ی سیاسی بکلی خارج کنند. این، دنباله‌ی همان سیاست است؛ چیز جدیدی نیست؛ منتها امروز به این صورت درآمده است.
شیعه و سنی در شبه قاره همیشه با هم زندگی کرده‌اند؛ در پاکستان هم همین‌طور بوده است. اینها دارند شیعه را با استفاده از عنوان اقلیت، زیر فشار قرار میدهند؛ و این فشار را شما در همه جا احساس میکنید؛ شهدایی هم دادید؛ مرحوم شهید آقا سیّد عارف ،( 1 ) شهید برجسته‌ی این توطئه‌ی دشمنان بود.
توجه به دو کار اساسی، ضرورت دارد:
اول، استحکام بخشیدن به موجودیت شیعه است؛ یعنی تا جایی که امکان دارد، همین حدود بیست‌وچند درصد شیعه‌یی که در پاکستان هستند، اینها یکپارچه بشوند. اگر به طور صددرصد هم این یکپارچگی صورت نگیرد،