کفر و استکبار استوار ایستاد و فریاد دل این امت را از حنجرهی الهی خود سرداد؛ هم آن روزی که امام بزرگوار، قم را مرکزی برای پرتوافکنی قرارداد و تعالیم و پیام خود را از آنجا به همه جا فرستاد؛ هم در دوران پیروزی انقلاب، هم در دوران جنگ تحمیلی، هم در پیچهای خطرناک سیاسی انقلاب، همه جا مردم قم - این مردم مؤمن و حقیقتاً حزباللَّه - و در بخش اعظم حوادث، حوزهی علمیهی قم و علما و مدرّسین بزرگ و طلاب جوان و پُرشور و محافل درس و مدارس آمیختهی با علم و جهاد، به کمک انقلاب آمدند و بازوی امام محسوب شدند و انقلاب را از خطرناکترین گذرگاهها گذراندند. این، نشانهی آن است که نهضت، مردمی و دینی است؛ متکی به مردم و هدایت یافته از دین و حرکتکننده به سمت هدفهای الهی است؛ که خیر و سعادت مردم هم در آن است. رمز قم - هم مردمش، هم حوزهی علمیهاش - برای نهضت ما این است. و به همین ترتیب، این انقلاب پیش رفته است و بعد از این هم پیش خواهد رفت. مردم شجاع و صحنهگردان قم خدمات زیادی کردهاند و امروز بحمداللَّه این خدمات، باضافهی آنچه که قشرهای مردم در همه جای این کشور انجام دادهاند، در صورت این نظام الهی و اسلامی متجلی است.
آنچه امروز برای ما مهم است و مربوط به آینده است - که گذشته هم باید همیشه در خدمت آینده باشد - چند نکته است: