چه وحشتی در دنیا هست. آیا معقول است که بر اساس این وحشت برنامهریزی نکنند ؟ آیا میشود چنین چیزی را فرض کرد ؟ اصلاً چنین چیزی ممکن نیست.
بلاشک امروز برای مخاطبان اروپایی و مخاطبان آسیایی - یعنی منطقهی شرق آسیا؛ آنجاهایی که محیط اسلامی است، یا آنجاهایی که با محیط اسلامی سروکار دارند - براساس همان وحشت برنامهریزی میشود؛ مثلاً برای صدوبیست میلیون نفر مردم اندونزی، یا هشتصد میلیون نفر مردم هند، برنامهریزی تلویزیونی میشود. یکی از چیزهایی که برای مردم مالزی، مردم پاکستان و مردم کشورهای دیگر در نظر گرفته میشود، این است که در برنامهریزیهای تلویزیونی و رادیویی چه گفته بشود، چه ساخته بشود و چه نشان داده شود که گرایش به سمت اسلامی که برای آنها خطر بزرگی است، به وجود نیاید و به تعویق بیفتد، یا ضدش پیموده بشود. بنابراین، شما در جبههیی به عرض دنیا قرار دارید ! عین همین قضیه، بلاشک در تلویزیونهای مصر وجود دارد. عین همین قضیه، امروز در تلویزیونهای الجزایر وجود دارد؛ که این مثال الجزایر، امروز برای شما کاملاً واضح است. عین همین قضیه، در تلویزیون آقای بنعلی ( 3 ) و آقای شاه حسن ( 4 ) و آقای قذافی ( 5 ) قرار دارد. همهی اینها در برنامهریزیهای تلویزیونیشان آن جهتی را میروند که درست صدوهشتاد درجه ضد آن چیزی است که من الان دارم به شما میگویم. کاری که در دنیا در این زمینه دارد انجام میگیرد، غوغاست.