بیانات سال 72
بر قلمرو وجود خود، قلمرو نفس خود - در درجه اوّل - و بعد در محیط زندگی و در محیط حکومت، به‌طور کامل مستقر کند.
ما امروز برای این حرکت میکنیم، و هدف ما این است. مبادا در فهمِ هدف حکومت و نظامِ اسلامی، کسی دچار اشتباه شود ! هدف، این است. فقط ابزارها با زمان امیرالمؤمنین فرق کرده است؛ روشها فرق کرده است؛ دنیا فرق کرده است؛ خیلی از واسطه‌ها فرق کرده است؛ اما هدفها فرق نکرده است. آن روز هم هدف امیرالمؤمنین این بود که جامعه را قلمرو اراده الهی کند که مظهر اعلاىِ آن، عدالت است. این‌جا ما نباید خودمان را فریب بدهیم. آن جامعه‌ای الهی است، که در آن، عدالت باشد. والّا، جامعه‌ای که در آن عدالت نبود؛ فاصله‌های عمیقِ طبقاتی وجود داشت؛ عدم برخوردارىِ یک جمع کثیر از مردم به سودِ برخورداریهای نابحقِ دیگران وجود داشت، این جامعه، اسلامی نیست. این جامعه، جامعه علوی نیست. باید تلاش کنیم تا به آن جامعه برسیم.
این را هم از این طرف عرض کنیم: کسانی فوراً یک نقطه را پیدا نکنند و بگویند: « پس این حکومت و این نظام، نظام اسلامی نیست !» نظام اسلامی، نمونه کاملش آن است که امیرالمؤمنین ترسیم کرده است و ما از زبان آن بزرگوار شنیده و شناخته‌ایم. نمونه منطقیاش آن نظامی است که به سمت آن نمونه کامل حرکت میکند. کما این‌که در زمان خودِ امیرالمؤمنین هم، آنچه که بود، حرکت به سمت آن نمونه کامل‌بود. خودِ علی نمونه کامل