بیانات سال 72


نکته‌ی دیگر این است که معمول شده « کنگره‌ی بین‌المللی » برگزار کنند. من نمی‌فهمم « بین‌المللی » برای چیست ؟ یک وقت یک شخصیت بین‌المللی است. مثلاً می‌خواهیم کسانی که در دنیا درباره‌ی شخصیّتی مثل « شیخ مفید » کار کرده‌اند، به این‌جا بیایند. اما مجلسی شخصی نبوده است که در دنیا به این‌صورت مطرح باشد و ما بخواهیم از نظرات مجلسی شناسان بزرگ دنیا استفاده کنیم. وانگهی؛ از خودِ ما مجلسی شناس‌تر !؟ چرا راجع به خودمان هم، برویم التماس کنیم !؟ مجلسی‌شناس، خود ما هستیم. ما مجلسی را می‌شناسیم؛ آن‌وقت به دیگران التماس کنیم، ببینیم راجع به بزرگان ما چه می‌نویسند و چگونه می‌نویسند !؟ آقایی برداشته راجع به « شیخ مفید » مطلب نوشته است؛ و غلط. یک مشت معلومات را جمع می‌کنند معلومات روزنامه‌ایِ سطحی و بدون عمق و برای خودشان در دنیا اسم بلند می‌کنند. می‌گویند: ایشان کسی است که درباره‌ی یکی از شخصیتهای شیعه‌ی قرن فرضاً چهارم، کتابی نوشته به این قطر ! اما دیگر نمی‌دانند که این کتاب به این قطر را، متخصصینش قبول ندارند ! یک کتاب سطحی است. بگذار حالا کار خودش را بکند. بالاخره اسم می‌برد، عنوان می‌برد. تزِ دکترایش است؛ عنوان دکتری می‌گیرد. کارشان را بکنند. ما که بُخل نداریم. اما، ما از او استفاده نمی‌کنیم.

«4»