بیانات سال 72


بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌

به‌همه آقایانِ محترم، علما، فضلا، اساتید محترم حوزه و آقایان ائمّه محترم جماعات تهران و قم که تشریف دارند؛ همچنین به طلّاب عزیز، بخصوص طلّاب عزیزِ غیرایرانی که در قم مشغول تحصیل علم و معارفند، خوشامد عرض میکنم. در آستانه سال جدید هجری قمری و ورود در عرصه بینهایتِ ماه محرّم و دهه عاشورا و ماه پیروزی خون بر شمشیر، دو، سه مطلب را لازم میدانم عرض کنم. بخصوص که با توجّه به این جلسه و این جمع محترم، بعضی از آن مسائل، ضرورت و اهمیت بیشتری هم پیدا میکند.

اوّلین مطلبی که به عنوان حق‌شناسی از ملت بزرگ و هوشیارمان لازم است عرض کنم، تشکّر از شرکت وسیع مردم در انتخابات ریاست جمهوری است که حقیقتاً در دنیا و در چشم تحلیلگران عالم، یک نقطه افتخارآمیز و مایه سربلندی برای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی شد. همچنین، جای شکرگزاری از مردم و سپاس از خداوند است که این انتخابات، همچنان که شایسته آن بود، منتهی به انتخاب یک شخصیّت و چهره محبوب ( ۱ ) شد که حقیقتاً عنوان ریاست جمهوری، بر او چیزی نمیافزاید. رئیس‌جمهوری که شما مردم انتخاب کرده‌اید، یکی از

«1»