بیانات سال 72
لذاست که این، قدم مبارکی است و بنده بسیار خرسندم که در جمهوری اسلامی، در این‌باره فکر می‌شود. بلاشک در جاهای دیگری از دنیا هم فکر شده است. همین که گفته شد قرار است یک نمایشگاه برگزار گردد تا کتابهایی که در باب اخلاق پزشکی نوشته شده است، ارائه شود، خود حاکی از این معناست. نه این‌که آنچه در باب اخلاق نوشته شده، لزوماً اخلاق دینی است. لکن احتمالاً در این زمینه، چیزهایی وجود خواهد داشت و متفکّرینی هستند که توجّه به این کرده‌اند که دین و اخلاق دینی، روح دانش و از جمله روح دانش پزشکی است. بنابراین، قدم خوبی است. این را باید جدّی گرفت. می‌بینم که الحمدلله آقای دکتر « ملک‌زاده »، همه‌ی عناصر خوب و به‌دردبخور را هم تقریباً تا آن‌جا که من می‌شناسم جمع کرده‌اند و همه از آدمهای خوشفکر و با علاقه و مؤمن و خوب در این زمینه‌اند. همچنین، استفاده از آقایان علما، کار بسیار درست و بجایی است. می‌بینم که جناب آقای « عبدخدایی » هم این‌جا هستند. لازم است که آقایان علما، در متن کار علمی این قضیه باشند تا بتوانند به‌درستی، دیدگاههای دین و دیدگاههای اسلامی را روشن کنند. ما این را باید قبول کنیم که در بخشی از مسائل، دیدگاههای اسلامی، برای یک متنفّذ اسلامی هم روشن نیست. چرا ؟ زیرا آنها هم در طول زمان، چوبِ جدایی دین از زندگی را خورده‌اند. بسیاری از مسائل در باب امور دینی، جدا از این‌که دین ناظر به متن زندگی است مطرح شده است. از این‌رو هنگامی که