بیانات سال 72


ما امروز در این وضع هستیم و باید بدانیم که در داخل کشور، یک زمینه‌ی سوءاخلاقی، از مدّتها پیش باقی است و این رسوبی نیست که به این آسانی بشود برطرفش کرد. همه‌مان هم تحت تأثیریم. ما هم تحت تأثیر همان رسوب اخلاقی دیرین هستیم. یعنی هر کس در آن فضا زندگی کرده و نفس کشیده و در خانواده‌هایی که متنفّس در آن فضا بودند بار آمده است، بلاشک از آثار سوء دوران حکومت استبداد جاهلانه‌ی سلطنتیِ طولانی بخصوص در این پنجاه، شصت سال اخیر که با ترفندهای استعماری نیز همیشه همراه بوده متأثّر است. پزشکی هم متأثّر است؛ بقیه‌ی شکلها و گونه‌های زندگی هم متأثّر است. نه این‌که بخواهیم فقط پزشکان را بگوییم. نخیر ! حقوقدان ما هم متأثّر است؛ روحانی ما هم متأثّر است. من به خودم که نگاه می‌کنم با این‌که انسان خودش را دوست می‌دارد و عیوب خود را نمی‌بیند آثار تأثّر از اخلاق بلندمدّت طاغوتی را در درون خودم مشاهده می‌کنم. در رفتارهای خصوصی، عمومی، شخصی و نوعی، می‌بینم که از آنها متأثّرم. بنابراین، همه این‌طور هستیم؛ مگر جوانان نورس امروز که پرداخته و ساخته‌ی دست انقلاب باشند. بخصوص آنهایی که در کوره‌های انقلاب بوده‌اند، نسبتاً سالم باقی مانده‌اند. والّا بقیه‌ی ما غالباً گرفتار هستیم. حال می‌خواهیم در این فضای تحجّریافته‌ی شکل گرفته به آن صورت، اخلاقِ پزشکیِ اسلامی و الهی را اجرا کنیم. این کارِ بسیار دشواری است. در وزارتخانه باید برای این برنامه‌ریزی کرد. در مجلس باید برنامه‌ریزی کرد.

«5»