بیانات سال 72
دادند و بعد از آن، با قوّت اراده توانستند آن کمبود جسمانی را به بهترین وجه ترمیم و جبران کنند، حادثه‌ی عظیمی را آفریدند. قهرمانان کسانی هستند که با اراده‌شان کار می‌کنند. یک قهرمان، فقط آن کسی نیست که از جسمِ نیرومند برخوردار است؛ بلکه بیش از جسم، روح و اراده‌ی قوی اوست که در قهرمان شدن تأثیر دارد. اگر کسی اراده‌ی قوی نداشته باشد، اصلاً این قدرت جسمانی را پیدا نمی‌کند. ورزشها و تمرینهای سخت، با بودن اراده است که برای انسان حاصل می‌شود. حال بعد از آن‌که انسان قوّت و قدرت جسمانی پیدا کرد که البته این را هم از راه اراده‌ی قوی به‌دست آورده می‌خواهد این را در یک میدان به نمایش بگذارد و در یک رقابت پیروز شود. این‌جا هم نقش مهم و درجه‌ی یک، متعلّق به اراده است. شما بحمدالله با این اراده‌ی قوی خودتان و با این پیروزیهای میدان نبرد ورزشی که در حقیقت یک نوع هماوردی معنوی و فکری است جمهوری اسلامی را به عزّت رساندید. بنده شخصاً از شما متشکّرم و ملت ایران از شما متشکّر است. ان‌شاءالله کار ورزش و تمرین و قهرمان شدن در میدانهای نبرد را ادامه دهید. من در سابق، در باب ورزش، مطالبی گفته‌ام و نمی‌دانم ورزشکاران و جوانان ما شنیده‌اند و یادشان هست یانه ؟ اعتقاد من این است که ورزش، در اصل، یک حرفه نیست. ورزش شأنی از شؤون زندگی است؛ مثل غذا خوردن. هرکس غذا می‌خورد، ورزش هم باید بکند. اصلاً خدای متعال این جسم را طوری آفریده که اگر شما ورزش