بیانات سال 72


بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم اوّلاً لازم می‌دانم به شما برادران عزیزِ مسؤول و خدمتگزار در این منطقه‌ی مهم و حسّاس کشور و برای این مردم بسیار خوب و عزیز و با ایمان « خسته نباشید » عرض کنم. حقّاً و انصافاً خدمت به مردم در همه جا با ارزش است و در جمهوری اسلامی، با ارزشتر است. زیرا اگر چه این‌جا هم خدمت به مردم است؛ اما این خدمت در چهارچوب آرمانهای والا و ارزشمندی است که ارزش خدمت را مضاعف می‌کند. یک وقت است که شما به یک نفر به یک جوان کمکی می‌کنید برای این‌که مثلاً شکم خود را سیر کند. اما یک وقت همین کمک را می‌کنید برای این‌که او بتواند به این وسیله، مراحل عالیه‌ی علمی را بپیماید. هر دو، سیر کردن شکمِ این جوان است؛ اما از لحاظ ارزش، از زمین تا آسمان با هم متفاوتند. خدمت به مردم، وقتی در چهارچوب و جهت آرمانهای والای انسانی و الهی قرار گیرد مثل آرمانهای جمهوری اسلامی ارزشِ چند برابر پیدا می‌کند. ثانیاً، همین خدمتی که در چهارچوب این آرمانها این قدر قیمت پیدا می‌کند، وقتی برای مردمی مثل مردم آذربایجان انجام گیرد، باز قیمتش بیشتر می‌شود. من اگر بگویم که مردم این مرز و بوم، از لحاظ آن روحیاتی که برای یک انسانْ پشتوانه‌ی اخلاقی و ارزشی به حساب می‌آید بر مردم بسیاری از بخشهایِ دیگرِ کشورمان ترجیح

«1»