آن شیطانها ابلیس است که ماجراى او جداگانه، بارها و بارها در سورهى « بقره » و دیگر سورههاى قرآن تکرار شده است. همین آیهاى که تلاوت کردم، در سورهى مبارکهى یاسین است. آیه مىگوید: « ا لم اعهد الیکم یا بنى آدم ان لا تعبدوا الشیطان »؛ اى فرزندان آدم ! مگر من به شما دستور نداده بودم و ندادم که شیطان را بندگى نکنید و از او تبعیّت و پیروى ننمایید؛ و مگر به شما نگفتم که شیطان دشمن شماست و دشمنى آشکار است ؟ این آیه مربوط به قیامت است؛ یعنى مسألهى شیطان و آنچه که خداى متعال دربارهى شیطان به ما مىگوید، فقط در دنیا نیست. در قیامت هم، باز مسألهى شیطان، بین ما و خدا تکرار مىشود و خداى متعال، آنجا به رخ ما مىکشد که « چرا شیطان را تبعیّت کردید !؟ چرا پیروى کردید ؟ مگر با شما اتمام حجّت نشده بود !؟ مگر نمىدانستید !؟» من به « المعجم المفهرس » که نگاه کردم، دیدم تعداد دفعاتى که کلمه شیطان و مشتّقات آن در قرآن بهکار رفته، دقیقا برابرِ تعداد دفعاتى است که کلمهى ملائکه یا مشتّقات آن در قرآن بهکار رفته است ! یعنى از یکطرف همان شیطان است که شر آفرین، فسادآفرین و انحطاط آفرین است و از یکطرف ملائکه؛ یعنى قواى هدایتگر، کمک کننده، تدبیر کننده و حفظ کنندهى نظام وجود در عالم و آدم است؛ و هر دو، به یک اندازه بهکار