بیانات سال 72


بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اوّلاً لازم است به برادران عزیزمان، به خاطر شروع این مسؤولیت جدید و بسیار مهم، تبریک عرض کنم. اگر چه وقتی انسان این چهره‌های نورانىِ وزراىِ جمهوری اسلامی را مشاهده میکند و نگاهی به طهارت و تقوا و خداترسی و دین باوری آنها می‌اندازد، احساس میکند که این تبریک را باید به مردم گفت که بحمداللَّه مسؤولینی معتقد، متدیّن، علاقه‌مند به‌کار و عاشق به خدمت دارند. امیدواریم که ان‌شاءاللَّه این دولت، مصداقی باشد برای همان دولت کریمه‌ای که در دعای « افتتاح » میخوانیم و از خدای متعال آن را درخواست میکنیم.

لازم است که تجلیل شایسته خودمان را نسبت به شهدای گرانقدر دولت جمهوری اسلامی، شهید « رجایی » و شهید « باهنر »، همین‌جا عرض کنیم. همین‌طور بقیه شهدای عزیزی که در طول این چهارده، پانزده سال، با قبول مسؤولیتهای بزرگ، خودشان را در معرض خطرات عظیمی قرار دادند و به شرف شهادت هم نائل آمدند. خداوند درجات آنها را عالی و آنها را با اولیایشان محشور کند. البته، سپاس بزرگتر و تجلیل بیشتر، از روح مطهّر امام بزرگوارمان است که این راه را ایشان باز کرد و همّتِ بزرگِ آن مرد بود که به همه این فرصت را بخشید که هر کس بتواند به قدر توانایی و شوق و علاقه خودش به مردم، در جمهوری اسلامی خدمت کند. بعضی از وزرایی

«1»