بیانات سال 72
تعرّض کردند؛ آن وقت همین آقایان مدّعیان دفاع از حقوق بشر و حقوق زن و حقوق حیوانات و حقوق کودکان و از این دروغها که در دنیای امروز رایج است، نشستند تماشا کردند ! به تنها کاری که دست زدند، این بود که منطقه را محاصره کردند تا سلاح به اینها نرسد !
عجب ! اقوام مسلّح کروات و صرب که احتیاج به سلاح کسی ندارند، آمده‌اند یک قوم غیر مسلّح را محاصره کرده‌اند و شما میآیی دوراینها زنجیر میکشی که احدی به این منطقه سلاح نیاورد !؟ این معنایش چیست !؟ آیا وقاحت نیست که کسی این را « صلح‌طلبی » بنامد !؟ این صلح طلبی است یا قتل عام آن عدّه مسلمان بیچاره است !؟ این منکر بزرگ در دنیا، این است. فساد بزرگ یعنی این. الان هم تقریباً دو سال است که این مسأله مسلمان‌کشی در منطقه یوگسلاوی سابق در جریان است. در این دو سال نیز همین‌طور فقط حرف زدند. آنهایی را هم که جدّی میخواستند کار کنند، نگذاشتند. ما در این قضیه، جدّی بودیم. هم مردممان، هم جوانانمان، هم دولتمان و هم دستگاههای کشور، بینی وبین‌اللَّه همه حاضر بودند برای همه کارهایی که میتوانستند. بعضی کشورهای اسلامىِ دیگر هم، جدّی بودند. این را هم ما بالعیان دیدیم که انصافاً بعضی از کشورهای اسلامی در این قضیه جدّی بودند و ملاحظه آمریکا و غیر امریکا را نکردند. آنهایی را که جدّی بودند، پشت خط نگه‌داشتند؛ چرا که منطقه، دست آنهاست.