حال این سؤال مطرح است که « این پیروزیهای بزرگ، چگونه برای ما به وجود آمد ؟» پاسخ یک کلمه است: « در سایه ایمان و معنویت .» چیزی که شما، آن را مثل یک سرمایه ارزشمند در دست داشتید و همواره و به کمک آن، کار کردید. در جنگ، ابزار جنگی بلاشک یک عامل فوقالعاده مهم است؛ اما عاملِ تعیین کننده نیست؛ زیرا ابزار را انسان به کار میبرد. تا انسان، چگونه انسانی باشد: انسانی قوی، انسان متّکی به خود، انسانی نترس از مرگ، یا انسانی ضعیف که میخواهد در سایه ابزار، خود را پنهان کند ؟ چه عاملی به انسان آن قوّت را میبخشد که ابزار در دست او، به معنای واقعی کلمه عاملی برای کوبیدن دشمن باشد ؟ ایمان، اتّکای به خدا. البته همراه با کاردانی و بلدی. این را چه کسی داشت ؟ این از کدام دلها میجوشید ؟
ای جوانان مؤمن ! ای تربیتشدگانِ واقعی اسلام ! نسل ما، تربیت شده اسلام نبود؛ اما شما تربیت شده اسلامید. شما آن نسلی هستید که یک مرد الهی و معنوی - که نظیر او را امّت ما در تاریخ خودْ کم دیده است - وقتی نگاهتان میکرد، دلش از امید موج میزد. نسل تربیت شده اسلام، به برکت ایمان و توکّل و اعتقاد به خدا؛ اعتقاد واقعی به ارزشهای الهی و اسلامی، توانست یکی از بزرگترین کارهای دنیا را بکند.
شما امروز کدام کشور را در دنیا سراغ دارید ( بروید سراغ قویترین کشورها ) که اگر همه دنیا علیه او، با یکدیگر همدست شوند، بتواند سرِ پای خود بایستد و دچار تزلزل نشود ؟ بروید این کشورهای قوی دنیا را یکی پس از