بیانات سال 72
آمدند؛ تسلیم شدید، یک قدم دیگر میآیند جلو. تا به حال، آن کسانی که متمسّک به این شعار بودند، یک حربه داشتند. چرا از دست دادند ؟ با چه تحلیل درستی ؟ جمهوری اسلامی ایران، در این پانزده سال حرفش را از زبان امام بزرگوارش و از زبان ملت ایران گفته است و باز هم حرف، همان است. حق، با گذشتِ زمانْ کهنه نمیشود و ناحق نمیگردد. ظلم هم با گذشت زمان، مشروعیّت پیدا نمیکند.
چهل و پنج سال پیش، ظلمی صورت گرفته است: خانه ملت فلسطین از آنها غصب شده است. این خانه، به تمامه و بیقید و شرط، باید به ملت فلسطین برگردد. حکومت اسلامی، خصوصیتش این است که با جَوسازی، عقب نشینی نمیکند. مرتّب بگویند « آقا، منزوی میشوید !» « منزوی » یعنی چه !؟ اگر قدرتهای پر روی دنیا، با جنجال و هیاهو و سرو صدا، آمدند و خواستند ناحقّی را حق کنند، ما هم مثل دیگران کنار برویم و بگوییم « صحیح میفرمایید »!؟ پس معنای حکومت اسلامی چیست ؟
خوب؛ معلوم است در بین افرادی که جز باطل و جز زورِ نامشروع، هیچ چیز برایشان مطرح نیست، انسانْ منزوی خواهد شد. « ان یتّخذونک الا هزواً. ( ۶ )» معلوم است ! مگر وقتی پیغمبر صلوات‌اللَّه علیه، دعوت را آورد، منزوی نبود ؟ مگر امام بزرگوار ما، در دوران سلطه طاغوت، در خانه خودش غریب و منزوی نبود ؟ منزوی یعنی چه !؟ حکومت اسلامی، این جوانمردی و رشادت را دارد که آنچه را حقّ است بگوید و از امریکا و قدرتهای متّحد در