دنیا نترسد. فرق ما با آن کشورِ ضعیفِ وابسته در همین است. آن دولتهایی میترسند که به ملتهایشان وصل نیستند. آنها هم اگر با ملتهایشان متّصل بودند، این جرأت را داشتند که مافی الضّمیر خودشان را بگویند. ما با ملتمان وصلیم. ما یک دولت بیپشت و پناه نیستیم. مثل یک پرده پوششی که نیرویی آن را به طرفی بکشد و پشت سرش هیچ نباشد، نیستیم. عقبه‌مان خیلی قوی است. عقبه ما، یک ملت با عظمت، یک ملت پنجاه و چند میلیونىِ مؤمن است. عقبه ما، منطق و استدلالی است که بر ما و بر روح ما حاکم است.

ما تسلیم ظلم نمیشویم. تسلیم زورگوییها و گستاخیهای وقیحانه امریکا و قدرتهای متّحد امریکا نمیشویم. قرآن به ما یاد داده است که حرف حق را با قدرت بزنیم و بر آن پافشاری و اصرار کنیم و نیرویمان را برای آن بسیج نماییم. خدای متعال هم برکت خواهد داد و کمک خواهد کرد؛ همچنان که سرنوشت ما در این پانزده سال - ماجرای حماسی ملت ایران - این را اثبات میکند.

خدای متعال با شماست. این را بدانید. آن سخنی را که امام بزرگوارمان بارها میفرمودند - هم در مجامع و هم به ما به طور خصوصی - بنده بالعیان احساس کرده‌ام، که « خدای متعال به این ملت کمک میکند و دستِ قدرتِ الهی پشتِ سرِ این ملت است .» بنده این را بالعیان مشاهده میکنم.

«12»