بیانات سال 72


بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌ خدا را بر این توفیقات پیاپی شاکر، و از صمیم قلب سپاسگزاریم. ابتدا به فارغ‌التّحصیلانی که در این دوره، از این مرکز دانشگاهی علمی و نظامی، فارغ‌التّحصیل شدند؛ همچنین برادرانی که از مرکز علوم دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فارغ‌التّحصیل شدند، و نیز کسانی که امروز سردوشی گرفتند، تبریک عرض میکنم. ان‌شاءاللَّه همه‌تان موفّق باشید. یک چیز زیبا در این میدان مشاهده میشود و آن، ترکیب ارتشی و سپاهی است. من باید از مسؤولانی که این ترکیب مطلوب و توأم با مصلحت و از لحاظ معنوی بسیار جالب را به وجود آوردند و در راه آن تلاش کردند، صمیمانه تشکّر کنم. البته نیروی دریایی ارتش و نیروی دریایی سپاه، هر کدام مسؤولیت جداگانه‌ای دارند و هیچ کدام جای دیگری را پر نمیکند. هر دو باید باشند؛ اما در کنار هم و در رابطه‌ای صمیمانه. امروز بحمداللَّه نشانه‌های خوبی از این امر مشاهده میشود و این نشانه‌ها باید روزبه‌روز هم بیشتر شود. آنچه من به هر دو نیرو و هر دو سازمان ارتش و سپاه، کلّاً توصیه میکنم، این است که هرکدام سعی کنند خود را برای مأموریتهایی که امروز انقلاب و کشورشان بر دوش آنها گذاشته است، آماده کنند. برخلاف تبلیغات خصمانه و غرض‌آلودی که در

«1»