بیانات سال 72
درجه اوّل، صهیونیستهای خائف و نامطمئن، که احساس میکنند هستی و موجودیّتشان در دل اقیانوس عظیم اسلامی که هر لحظه توفانیتر میشود، در خطر است، و در درجه دوم، ازطرف پشتیبانان جهانیشان ودررأس‌آنهاشیطان بزرگ یعنی امریکا میشود؛ ما نه در دریا و نه در خشکی، قصد درآویختن با هیچ کس را، ابتدائاً نداریم. تبلیغات میکنند که ایران درصدد نظامیگری است. یا گاهی میگویند ایران منطقه را ناامن میکند. حرفهایی که هر انسان عاقل و اندیشمندی به آن لبخند تمسخر آمیز میزند. منطقه را کسانی ناامن کرده‌اند - و باز هم میکنند - که سالهای متمادی مورد حمایت همین امریکاییها و همپیمانانشان بودند. منطقه را امریکاییها و متّفقینشان ناامن کرده‌اند. ما منطقه خلیج‌فارس و خاورمیانه و همه دنیا را، امن و امان و برخوردار از صلح و دوستىِ ملتها با یکدیگر میخواهیم. ما منافعی در جنگ‌افروزی نداریم. منفعت ما در آرامش است. این را خودِ آنها هم‌میدانند. در باطن میدانند، امّا در تبلیغاتشان، نعل وارونه میزنند. پس‌ما طرفدار صلحیم؛ ما در فکر درآویختن با این و آن نیستیم؛ اما یک ملت زنده، باید هر لحظه بتواند از خود و منافع مشروعش دفاع کند. امروز یکی از مناطقی که این دفاع مقدّس و بزرگ و منطقی، در آن زمینه پیدا میکند، منطقه دریاست و شما - چه سپاهی و چه ارتشی - هرکدام باید همه آمادگیهای لازم - آمادگی علمی، عملی، فرماندهی و مدیریّتی؛