بیانات سال 72
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم خیلی خوش آمدید. امیدواریم که خداوند به شما توفیق دهد، و بتوانید این هدف بزرگ و این مقصود پاک و پاکیزه را به بهترین وجه به سامان و ترتیبِ لازمِ خودش برسانید. بنده هم با جناب آقای مهندس چمران در این‌که دوران جنگ، اوج افتخارات ملت ماست، همعقیده‌ام. حقیقتاً این‌طور است. من وقتی نگاه می‌کنم، می‌بینم با این‌که انصافاً برای جنگ خیلی تلاش و کار و قدردانی می‌شود، اما از ته دل معتقدم که مردم ما و خود ما، هنوز قدرشناسیِ لازم را از دوران هشت ساله‌ی دفاع مقدّس نکرده‌ایم و نمی‌کنیم. من این را به رأی العین می‌بینم. شما ملاحظه بفرمایید که در دنیا، با جنگهایی که جنبه‌ی ملی و میهنی دارند، چه می‌کنند ! در این جنگهای دوران اخیر منهای جنگ روسیه و ژاپن که جنگی طولانی بود جنگ طولانیِ هشت ساله‌ای سراغ نداریم. هشت سال با ملتی بجنگند، آن هم در آن ابعاد و با آن وسعت ! یعنی در حقیقت، یک جنگ بین‌المللی علیه یک کشور ! واقعاً این‌طور بود. حتّی نیرو هم آوردند. از مصر نیرو نیاوردند ؟! از کشورهای مختلف عربی نیرو نیاوردند ؟! از روسیه شوروی سابق فرماندهان و استراتژیستها را به آن‌جا نبردند و برایشان کار درست نکردند ؟! به اعتقاد من، از