بیانات سال 72


بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌ به برادران و خواهران عزیز - دانشجویان، دانش‌آموزان، فرهنگیان - و بخصوص کسانی که از راههای دور تشریف آورده‌اند، خوشامد عرض میکنم. امروز و این ایام، مناسبت بسیار مهمّی برای ملت ایران است. یعنی خاطره درگیری ملت ایران با استکبار، که مظهر آن مظهر استکبار و استبداد جهانی، یعنی همان دولت آمریکاست. عجیب این است که در این سه حادثه‌ای که در روز سیزدهم آبان مجتمع شده‌اند، درگیری بین این دو طرف است. بعضی از این حوادث طوری است که ملت ایران، مظلوم و مضروب واقع شده و مورد ستم قرار گرفته است؛ و کیفیّت بعضی دیگر، طوری است که طرفِ آمریکایی، سزای آن ظلمها و ستمهای قبلی خود را دیده است. به نظر من، با قضیه تسخیر لانه جاسوسی به‌وسیله عدّه‌ای از جوانان مؤمن و مبارز و رشید ملت ایران، باید این‌گونه برخورد کرد. امروزه در عرف سیاستی که آمریکاییها آن را هدایت میکنند، قضیه این‌گونه مطرح نمیشود. قضیه را این‌طور مطرح میکنند که آمریکا مثل همه کشورهای دیگر در داخل تهران سفارتخانه‌ای داشت و عدّه‌ای از روی

«1»