بیانات سال 72
منزل مقصود برساند و مردم را همه چیز نظام میداند، مگر مردمش - بخصوص جوانان، و بالاخص جوانانِ دانشجویش - میتوانند غیر سیاسی باشند !؟ مگر میشود !؟ عالِمترین عالِمها و دانشمندترین دانشمندها را هم، اگر مغز و فهم سیاسی نداشته باشند، دشمن با یک آبنبات تُرش میتواند به آن طرف ببرد؛ مجذوب خودش کند، و در جهت اهداف خودش قرار دهد ! این نکات ریز را، باید جوانان ما درک کنند. آمریکا میگوید: « بیایید مذاکره کنیم .» نمیگوید: « بیایید رابطه برقرار کنیم .» مذاکره یعنی چه ؟ یعنی آن پیوندی را که جمهوری اسلامی قطع کرد وبرید و همان موجب شد که تمام عواطف صادقانه ملتهای دنیا به این نظام جلب شود، این را دو مرتبه برقرار کند. یعنی در درجه اوّل، یک ضربه نمایان به جمهوری اسلامی بزنند؛ و از آن‌جا که تبلیغات هم در دست آنهاست، در دنیا منعکس کنند که « جمهوری اسلامی، از حرفهایش برگشت !» به چه دلیل ؟ به این دلیل که نشسته است و با آمریکا مذاکره میکند. آن‌وقت، یک یأس عمومی در تمام ملتها - در آسیا و درآفریقا و در کشورهای گوناگون و در خود اروپا و در خود آمریکا به‌وجود آید. ملتهایی که امید پیدا کرده‌اند - مسلمانان و حتی بعضی غیرمسلمانان - ناامید شوند؛ و آن چهره با صلابت امام بزرگوارمان، که روی جمهوری اسلامی را پوشانده و آنها را وادار به حرکت میکرده است، مخدوش گردد؛ و بگویند: « نه آقا ! جمهوری اسلامی هم توبه کرد !» یا بگویند: « چون امام رفت، جمهوری اسلامی ایران توبه کرد !» اگر یادتان باشد، بعد از