بیانات سال 72
مشکلی که انسان احساس میکند روحانیون در نظام جمهوری اسلامی دارند - البته ما مشکلات زیادی داریم - این است که حکومت پهلوی، پنجاه سال علیه روحانیون در این مملکت تبلیغ کرد. البته این مخصوص حکومت پهلوی هم نبود. اینها بدترینش را کردند؛ فضیحترینش را کردند. و الّا اگر کسی به تاریخ این قرن اخیر و حول و حوش آن مراجعه کند، خواهد فهمید که مبارزه با روحانیت، از دوران قاجار به ویژه از زمان ناصرالدین شاه شروع شد. وقتی دیدند که روحانیون با امتیازات خارجی مانند امتیاز « رویتر » و امتیاز « تنباکو » مخالفت میکنند؛ با فسق و فجور روزافزون و استبداد دستگاه قاجار - بخصوص ناصرالدین شاه - مبارزه میکنند؛ با ورود اروپاییهای بیقید و شرط، به کشور ایران مبارزه میکنند؛ هم خودشان فهمیدند و هم اروپاییها به آنها فهماندند که اگر بخواهید راحت زندگی کنید، باید این طبقه را از میان بردارید. نمیشد روحانیون را از میان بردارند. نمیشد این همه نفوس از - روحانیون و علما را قلع و قمع کنند. البته گاهی کم و بیش، در گوشه و کنار این کار را میکردند. کما این‌که مرحوم نوری ( ۷ )، مرحوم سیدعبداللَّه بهبهانی و بسیاری از بزرگان دیگر را در گوشه کنار، نابود کردند و از بین بردند.
امروز هم میبینید که درصددند روحانیون مؤثّر و مفید برای کشور و اسلام و مسلمین را، حذف جسمانی کنند. آخرینش همین حادثه‌ای بود که میخواستند در روز دوازدهم در مرقد امام به‌وجود آورند و یک شخصیت