بیانات سال 72
جمله بعد: « و قولا بالحقّ .» یا بر طبق نسخه‌ای « و قول الحق .» فرق نمیکند. معنایش این است که « حق بگویید .» حق را بگویید و کتمان نکنید. اگر چیزی به نظرتان حق بود، آن را در جایی که باید بیان کرد، بیان کنید. حق را مکتوم نگه ندارید. آن وقتی که زباندارها حق را پنهان و احیاناً باطل را آشکار کردند، یا باطل را به جای حق گذاشتند، اگر حق‌بینان و حقدانان، حق را بگویند، حقْ مظلوم نمیشود؛ حق به غربت نمیافتد و اهل باطل در نابود کردن حق طمع نمیبندند.
جمله بعد: « و اْعملاللاجر .» برای پاداش - یعنی پاداش الهی و حقیقی - کار کنید. بیهوده کارنکن، ای انسان ! این کارِ تو، این عمر تو و این نَفَس زدن تو، تنها سرمایه اصلی توست. این را بیخود از دست نده ! اگر عمری میگذرانی، اگر عملی انجام میدهی، اگر نَفَسی میزنی و اگر قوتی را مصرف میکنی، این همه را برای پاداشی بکن. پاداش چیست ؟ چند تومان پول، پاداش وجود انسان است !؟ این پاداش عمری است که من مصرف میکنم !؟ خوش آمدن فلان و بهمان، پاداش یک انسان است !؟ خیر ! « فلیس لانفسکم ثمن الا الجنّه علی فلا تبیعوهابه غیرها. ( ۲ )» این، جمله‌ای از امام سجاد علیه‌الصّلاةوالسّلام است که میفرماید: « مزد شما و بهای مناسب عمر شما، فقط بهشت است. هر چه کمتر بگیرید، سرتان کلاه رفته است. پس، برای اجر وپاداش اخروی کار کنید .»