بیانات سال 72


او نیز در این قضیه مسؤولند. رسانه‌های عمومی جهانی هم که حقِّ این مسأله را ادا نکردند، مسؤولند. سازمانهای حقوق بشر، به‌ویژه « کمیته حقوق بشر سازمان ملل » نیز مسؤولند.

سازمانهای کوچک و بزرگی که با عناوین گوناگون در دنیا وجود دارند و کمین کرده‌اند تا اگر در گوشه‌ای از جهان، در کشوری که با امریکا میانه مناسبی ندارد، مسأله‌ای پیدا شد، فوراً در بوقهایشان بدمند که « نقض حقوق بشر شد »، چرا خفقان گرفته‌اند !؟ دولت غاصبِ خبیث و صهیونیستهای دشمن بشر، صدها فلسطینی را درحال سجده و با دهان روزه به خاک و خون میکشند. دهها نفر را میکشند و صدها نفر را مجروح میکنند. بعد هم که مردمِ عصبانی و داغدار که دلشان سوخته است، در خیابانْ مشتها را گره میکنند، سربازان اسرائیلی، یکی یکی فرزندان مردم را هدف میگیرند و نابود میکنند. امّا سازمانهایی که حافظ حقوق بشرند، خفقان گرفته‌اند و هیچ نمیگویند ! حداکثر این است که گفته میشود: فلان سازمان محکوم کرده است ! « محکوم کرده است » یعنی چه !؟ این‌که کلمه‌ای در محکومیت گفته‌اند، به چه درد فلسطینیها میخورد !؟ سازمانهایی که مدعی حقوق بشرند، اگر راست میگفتند، بایستی همه قیام میکردند. بایستی در دنیا غوغا میکردند. بایستی دولت اسرائیل را محاصره میکردند. بایستی به حامیان اسرائیل، اولتیماتوم میدادند و تهدیدشان میکردند که « حق ندارید به این دولتِ خونریزِ فاسقِ جنایتکار کمک کنید .» امّا هیچ یک از این کارها، انجام نگرفت. دولتهای عرب هم متأسفانه کوتاه

«25»