بیانات سال 72


باید به صفات خوب و خصوصیات مثبت روی آوریم که این همان عمل به قرآن است. میفرماید: « مبادا دیگران درعمل به قرآن، از شما جلو بیفتند !» نه این‌که امیرالمؤمنین علیه‌السّلام نمیخواهد کسی به قرآن عمل کند. بلکه اگر همه دنیا به قرآن عمل کنند، آن حضرت، خوشحالتر است. میگوید مبادا آنهایی که به قرآن عقیده ندارند، به مفاهیم قرآن عمل کنند و بعد برشما مسلّط شوند. آنها جلو بیفتند و شما عقب بمانید. « واللَّه اللَّه فیالصّلاة. فانّها عمود دینکم .» نماز پایه دین شماست. « و اللَّه اللَّه فی بیت ربّکم .» درباره خانه خدا، « لاتخلّوه مابقیتم .» تا هستید، نگذارید خانه خدا خالی بماند. « فانه ان ترک لم تناظروا .» اگر خانه خدا ترک شود، شما مهلت داده نمیشوید ( یا امکان زندگی نمییابید ). از این عبارت، معانی مختلفی کرده‌اند.

« واللَّه اللَّه فی الجهاد باموالکم وانفسکم والسنتکم فی سبیل‌اللَّه .» یعنی اللَّه اللَّه در جهاد. مبادا جهاد در راه خدا را با مال و جان و زبانْ ترک کنید. این جهاد، همان جهادی است که امّت اسلامی تا آن را داشت، ملت نمونه دنیا بود و وقتی آن را از دست داد، ذلیل شد. نویسندگان مسیحی که در انجیلشان از قول مسیح نقل کرده‌اند که « اگر کسی به این طرف صورتت سیلی زد، آن طرف را جلو بیار »، یعنی که « ما اصلاً اهل جنگ نیستیم و اهل صلح و سازش مطلق و مهربانی هستیم » - اینها شعارهایشان است. هنوز هم میگویند. هنوز هم ازرو نرفته‌اند - شروع کردند به مسلمانان طعن‌زدن که « شما اهل جهادید. شما اهل جنگید. شما اهل شمشیرید. شما اهل

«14»