بیانات سال 72
داستان این وقایع را ما نباید این‌جا بگوییم. خلاصه، داستان عجیبی است ! کسی که تاریخ بخواند و کسی که تاریخ را بداند، از شرح چنین وقایعی خون میگرید. هم به خاطر ظلمها، هم به خاطر دو روییها. این همه دم ازصلح بزنند و این همه شمشیر وخنجر پنهان و آشکار داشته باشند !؟
جهاد با همان شکل اسلامیاش - که البته حدودی دارد - ظلم نیست. در جهاد، تعدّی و تجاوز به حقوق انسانها نیست. درجهاد، بهانه‌گیری و کشتن این و آن نیست. در جهاد، از بین بردن هرکسی که مسلمان نیست دیده نمیشود. جهاد، یک حکم الهی است که بسیار هم با عظمت است. اگر جهاد باشد، ملتها سربلند خواهند شد.
بعد میفرماید: « وعلیکم بالتّواصل و التّباذل .» با هم ارتباط داشته باشید. به هم کمک کنید. بذل کنید. « وایاکم والتّدابر والتّقاطع .» به هم پشت نکنید. پیوندها را قطع نکنید. « لاتترکوا الامر بالمعروف والنّهی عن المنکر .» امربمعروف و نهی از منکر را، هرگز ترک نکنید که اگر ترک کردید « فیولّی علیکم شرارکم .» آن‌جا که نیکی، دعوت کننده و بدی، نهی کننده نداشته باشد، اشرار برسرکار میآیند و زمام حکومت را دردست میگیرند. اگر مردم به مذموم شمردن بدها و بدیها عادت نکنند، بدها بر سرِکار میآیند و زمام امور را در دست میگیرند. « ثم تدعون .» بعد شما خوبها دعا میکنید که « خدایا، ما را ازشرّ این بدها نجات بده !» « فلا یستجاب لکم .» خدا دعای شما را مستجاب نمیکند.