بیانات سال 72


ذنوبکم .» آمرزش گناهان گذشته، پاداش کمی نیست ! « فانظروا کیف تکونون فی ما تستأنفون »؛ ببینید از امروز که می‌خواهید روزی نو را شروع کنید، چگونه شروع خواهید کرد. مبادا خیال کنید و با خود بگویید که « ما گناه کنیم، تا در ماه رمضان دیگر، آمرزیده شویم !» هیچ‌کس نمی‌داند که تا ماه رمضان دیگر زنده خواهد ماند یا نه. سال گذشته، در همین نماز عید و در همین مصلّی، کسانی حضور داشتند که امسال نیستند. سال آینده هم معلوم نیست کدام از ما باشیم و کدام نباشیم. به علاوه، گناهی که از روی تجرّی و تعمّد انجام گیرد، دل انسان را سیاه و تاریک می‌کند. از چنین انسانی، دیگر عبادت خالصانه، به آسانی سر نمی‌زند؛ تا گناه وی به خاطر آن عبادت آمرزیده شود. سعی کنید و سعی کنیم که از گناهان اجتناب نماییم و عمل صالح انجام دهیم. این است خصوصیتی که یک انسان را سعادتمند می‌کند. امروز، به مناسبت عید فطر و پس از این کلمات نورانی که از خطبه‌ی امیر‌المؤمنین علیه‌الصّلاة‌و‌السّلام نقل شد، یک نکته‌ی اخلاقی کوتاه را می‌خواهم عرض کنم. آن نکته این است که در یکی از دعاهای صحیفه‌ی سجّادیه صحیفه‌ی ثالثه‌ی سجّادیه در آخر دعایی که ما بین نافله و فریضه‌ی صبح خوانده می‌شود، از امام سجّاد علیه‌السّلام چنین نقل شده است: « اللّهم ارزقنی عقلًا کاملًا و عزماً ثاقبا و لبّاً راجحاً و قلباً زکیاً و علماً کثیراً و ادباً بارعا .» آن حضرت، شش چیز از خدای متعال خواسته است. می‌فرماید: خدایا ! عقل کامل، اراده‌ی نیرومند، لبّ

«3»