بیانات سال 72
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً به همه برادران وخواهران عزیز - کارگران عزیز و معلّمین عالیقدر - دانش‌آموزان و نوباوگان گرامی، خوشامد عرض میکنم و امیدوارم در هر جا که هستید و در هر سنگری که مشغول خدمتید، همه مشمول لطف و تفضّل الهی باشید.
این‌روزها، هم به مناسبت شهادت استاد شهید مرحوم آیت‌اللَّه مطهّری و هم به مناسبت روز معلّم و روز کارگر، فرصتی است که اهل نظر و صاحبان فکر، درباره این دو، سه موضوع اساسی و حیاتی جامعه، مطالبی را برای ملت ما بگویند و در هر زمینه حقایقی روشن شود و سطح معرفت ملت ما در این زمینه‌ها، که بحمداللَّه بالاست، باز هم بالاتر برود.
یک جمله در باب شهید مطهّری باید عرض کنم. اگرچه سیزده، چهارده سال است که در جلالتِ این مرد، مکرّر در مکرّر حرف زده‌ایم و حرف شنیده‌ایم، اما این، یک کتابِ ناتمام است. فضیلت مردی مثل شهید مطهرّی، واقعاً در طول سالها هم قابل بیان کردن به شکلی که حقّش ادا شود، نیست. لذا، باز هم ملت ما باید از مطهّری عزیز -