نمیشناختند؛ با پیغمبرانْ آشتی نبودند؛ با راه خدا سازگار نبودند. ما هم روزی در برهه‌ای طولانی از زندگىِ تاریخی خودمان، آن طور زندگی کردیم. ولی خدا، ما را بیدار کرد. این ملت، بیدار شده و هدایت شده خداست. راه را خدا به این ملت نشان داد.

کاری را که این ملت انجام داد، هیچ ملتی در طول تاریخ، با این قدرت و با این عظمت انجام نداده است. برای همین است که شما امروز به هر کشور اسلامی که قدم بگذارید، خواهید دید برجستگان آن کشور، روشنفکران آن ملت، جوانان درس خوانده و تحصیلکرده آن ملت و مردان و زنان آگاه آن ملت، دلشان به یاد ملت ایران میتپد. خودشان بر زبان می‌آورند و میگویند که « ما ملت ایران را الگوی خود قرار داده‌ایم .» خیلی کسان از شما تقلید کردند. خیلی کسان راه شما را انتخاب کردند، و البته، همه توفیق شما را نداشتند.

ملت ایران ملتی است که خدای متعال بعد از یک غفلت، او را آگاه و بیدار کرد؛ راه را به او نشان داد و قدمهایش را استوار ساخت. این ملت هم، از مرگ نترسید، از زحمتها نترسید، پیش رفت و بحمداللَّه، پرچم اسلام و قرآن و نام خدا و پیغمبران را در دنیا بلند کرد. ما به خاطر این وضعیت و به خاطر توفیق بزرگی که خدای متعال به ما بخشیده است، به این نکته و به این مسأله باید توجّه کافی کنیم و موضوع ذکر و هدایت را به عنوان مسأله اصلی

«4»