ملت ایران میگوید: « ملتها باید استقلال داشته باشند. ملتها باید بر ثروتهای طبیعی خودشان حاکم باشند. اختیار ثروتهای طبیعی ملتها باید دست خودشان باشد .» ملت ایران، این را میگوید. جمهوری اسلامی، یعنی این. حکومت الهی، یعنی این. شما ببینید، قدرتهای نظامی و سیاسی و اقتصادی دنیا، امروز با ملتهای به قول خودشان « در حال توسعه » چه میکنند !؟ هر چه از دستشان بر آید نسبت به آنها انجام میدهند. اگر ملتی در داخل کشور خودش منابع طبیعی دارد، دولتهای قلدر دنیا میخواهند از منابع طبیعی او بیشتر از خودِ آن ملت استفاده کنند. البته تا زورشان برسد، بیشتر از خودِ آن ملتها هم استفاده میکنند.

آقایان و خانمها ! دو، سه کشور در دنیا - در افریقا و امریکای لاتین - هستند که تقریباً همه مس دنیا را آنها تأمین میکنند. دولتهایی که منابع مس مال آنهاست، به خاطر این منابع مورد تعدّىِ سیاسىِ دولتهای بزرگ قرار گرفتند و عاقبت هم به خاطر مس از لحاظ مالی ورشکست شدند ! این در حالی است که همان مس، از آن کشورها به کشورهای ثروتمند و قلدر دنیا صادر میشود و آنها از این مادّه مهمِ‌ّ لازم، تقریباً به صورت مفت و رایگان استفاده میکنند. همین نفتِ خودمان را نگاه کنید ! من یک وقت خطاب به بعضی از سیاسیّونی که در کشورهای دیگر تولید کننده فعّال نفت هستند، نکته و سؤالی مطرح کردم و گفتم: « ما امروز نفت داریم. کشورهای حاشیه خلیج فارس، بعضی کشورهای افریقایی و بعضی کشورهای آسیایی هم، نفت تولید میکنند. این

«13»