امامِ بزرگوارِ ما، حکومتی تشکیل داد که در دنیای امروز، بلکه در طول تاریخ - غیر از موارد استثنایی از صدر اسلام تاکنون - بی‌نظیر است. این حکومت هدفی دارد که عبارت است از رسیدن به جامعه آرمانی اسلام که در بخش « برنامه » آن را عرض خواهم کرد. خصوصیّات این حکومت این است که در نظامی که امام پدید آورد، اجزای دستگاه سیاسی دارای صلاحند. انسانهای صالحند. انسانهای مؤمنند؛ انسانهای پرهیزکار و دارای ورع و پاکدامنند. این را مقایسه کنید با دولتها وحکومتهایی که امروز مدّعی رهبرىِ بشریّتند و ببینید چقدر فاصله هست !

در نظام اسلامیای که امام پدید آورد، دستگاه سیاسی، یک دستگاه پاک و متشکّل از انسانهایی است که دارای صلاحند؛ اهل دنیاطلبی نیستند و برای خود چیزی نمیخواهند. برای آنها هدف عبارت است از اسلام و احکام الهی و ماوراىِ همه اینها، هدف عبارت است از رضای خداوند. نمونه کاملش، خودِ این بزرگمرد بود. مسؤولین نظام، به فضل پروردگار، در این سالیان پر تلاطمِ بعد از پیروزی انقلاب تا امروز، نشان دادند که همه از آن چهره منوّر نشانی دارند؛ حتّی بعضی هم، بیش از آنچه که بشود توصیف کرد.

این‌که شما ببینید در دنیای امروز، برای یک رئیس جمهور، یا یک مسؤول قوّه قضائیّه، یا یک رئیس قوّه مقنّنه و یا سرداران نظامی و فرماندهان میدان جنگی، نیازهای شخصی و هواها و هوسهای نفسانی، انگیزه حرکت

«5»