بیانات سال 1373
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدللَّه ربّ العالمین. والصّلاة والسّلام علی سیّدنا و نبیّنا محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین المنتجبین، الهداة المهدیّین المعصومین، سیّما بقیةاللَّه فی الارضین.
قال اللَّه‌الحکیم فی کتابه: « بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم، ومن یأته مؤمناً قد عمل الصّالحات فأولئک لهم الدّرجات العُلی، جنّاتُ وعدنٍ تجری من تحتها الانهار خالدین فیها و ذلک جزاءُ من تزکّی .»( 1 )
پنجمین سالگرد رحلت امام بزرگوار را به همه مسلمانان حق طلبِ عالم، بخصوص به ملت عزیز و عظیم‌الشّان ایران تسلیت عرض میکنم. همچنین به همه کسانی که در طول این پنج سال، راه امام را همچون خطِّ روشن زندگی خود برگزیده‌اند و به آن افتخار و مباهات کرده‌اند، و به مخلصین و شاگردان و پیروان راستین آن بزرگوار - که در میان ملت ما و دیگر ملتها، عدّه این قبیل اشخاص، کم هم نیست - صمیمانه تسلیت میگویم. نیز لازم میدانم به خاندان محترم ومعزّزِ امام راحل و مجموعه فداکاری که در سالهای آخر زندگی پربرکت آن مرد بزرگ