نیست، موردی کم نظیر و بعضاً بی‌نظیر است. علاوه بر این، خصوصیّت دیگر این دستگاه سیاسی، استقلال آن است. مسؤولین این دستگاه، زیر بار کسی نیستند؛ از هیچ قدرتی واهمه ندارند و فرمان قدرتمندان عالم را که مسلّح و مجهّز به ابزارهای زر و زورند، به هیچ میگیرند. این هم موردی کمیاب در عالم است.

در نظام جمهوری اسلامی، طبیعتِ قضیه همین است و همه به فضل پروردگار همین‌طورند. باز نمونه اعلی خودِ این بزرگمرد بود و دیگران هم، هر یک رشحه‌ای از این حقیقت را در وجود خود دارند. پس، این هم نظامِ دستگاهِ سیاسی، از نظام اسلامیای که امام پدید آورد.

نقطه سوم برنامه است. برنامه نظام اسلامی هم، در میان برنامه‌هایی که مصلحان دنیا و دولتها و آورندگان پیامهای جدید مطرح میکنند، استثنایی است. در این برنامه، بازسازی دنیا و آخرت با هم است. نظام اسلامی میخواهد دنیای مردم را آباد سازد؛ اما نمیخواهد به آن اکتفا کند. دنیا و آخرت در نظام اسلامی و در برنامه این نظام، توأمانند. انسانها باید زندگی را سرافراز و با رفاه بگذرانند؛ اما این رفاه و آسایش و هرچه که این آسایش را برای انسانها فراهم میکند، همه و همه مقدّمه برای رضای الهی است. آنها ذیالمقدّمه است و هدف، کسبِ رضای پروردگار است. این، یک امرِ استثنایی در صحنه امروزِ عالم، بلکه در همیشه تاریخ - جز در حکومتهای انبیا و

«6»