بیانات سال 1373


منوّر به نور ایمان و عشق است. لذا، مسئولین کشور، در مقابلِ تحمیل دشمنان و زورگویی آمریکا میایستند و تحمیل را از هیچ قدرتی نمیپذیرند. آحاد مردم هم، استوار مانند کوه، در حفظ مرزهای جغرافیایی و اعتقادىِ کشور میکوشند؛ مسئولین را تأیید میکنند و مورد اتّکای آن‌ها میشوند. این، همان نظامِ درست و حکومتِ صحیح بر یک کشور است. من در دوران جنگ تحمیلی، به یاسوج و بعضی شهرهاىِ دیگرِ این خطّه آمدم و وضع استان را از نزدیک دیدم. عشایر این استان، در میدان جنگ هم بسیار خوب جنگیدند و دفاع کردند. البته وقتی یک جوان به جبهه میرود و در راه خدا مجاهدت میکند، پشتِ سر او، مادر و پدر و همسر و فرزندانش قرار دارند. پس، او یک نفر نیست که مشغول مجاهدت است. هنگامی که یک جوان، جانش را بر کف دست میگیرد و به میدان جنگ میرود، در واقع پدر و مادرِ او هم جهاد میکنند. وقتی ملتی در مقابل تحمیل زورگویان دنیا می‌ایستد، وقتی جوانان این کشور اعلام میکنند که محتاج به بیگانگان نیستند و حاضرند خودشان کشورشان را بسازند و آباد کنند، معنایش این است که در این جهاد مقدّس و بزرگ، مرد و زن باهم شریکند. من میخواهم نکته‌ای را در باره‌ی این استان، نکته‌ای را در باره‌ی مسائل کشور و نکته‌ای را هم در باره‌ی مسائل جهان عرض کنم. در باره‌ی این استان باید عرض کنم: خواهران و برادرانِ عزیزِ من ! جمهوری اسلامی برای آباد

«5»