اینها این گونهاند. اگر میبینید حرکت منظّمی از سوی اینها انجام میگیرد - با همهی صفاتی که برایشان برشمردیم، حرکت منظّمی که بعداً راجع به آن خواهم گفت، از سوی اینها انجام میگیرد - ناشی از این است که فکر و اندیشهای خارج از محیط ادبی، هنری و روشنفکری، یعنی از محیط سیاست و امنیت، اینها را هدایت میکند و پیش میبرد. قضیه این است ! اگر میبینید مقالات هماهنگ، نوشتههای هماهنگ و کارهای هماهنگ از سوىِ جناحِ ضدّانقلاب و بیگانه از جمهوری اسلامی و اسلام، در داخل و خارج منتشر میشود و انجام میگیرد، ناشی از تجمّع روشنفکران نیست. اینها خیلی پایینتر از این حرفهایند که بتوانند تجمّع صحیحی داشته باشند؛ با هم نجنگند؛ با هم معارضه نکنند و یکیشان حاضر باشد دیگری را بر خود ترجیح دهد. در آن عالم خودپرستی و خود خواهی، غوغایی است ! اگر شما امروز میزگردی تشکیل دهید، اینها را پشت دوربین تلویزیون بیاورید و بگویید بنشینید و مثلاً به فلان دشمن مشترکتان بدگویی کنید، سرِ اینکه کدام یک بیشتر حرف بزند، کدام یک بهتر حرف بزند و کدام یک جالبتر و زودتر حرف بزند، با هم دعوا میکنند؛ آن هم دعوای واضح و محسوس ! همین مطلبی که گفتم، اتّفاقاً این روزها مثالهای واضحی دارد. به این معنا که، بعضی از شبکههای تلویزیونىِ ظاهراً ایرانی و باطناً وابسته به