فراهم است، حدّاکثر استفاده را بکنید تا روز به روز، ارتش پیش برود و روزبهروز، انسانها خود را به خدا نزدیک کنند.
افتخارِ مجاهدتِ فیسبیلالله را، هر کس خودش به دست آورده است و ارتش، که به طور مجموع، در به دست آوردن این افتخار کوشیده است، آن را چون مدالی درخشان بر سینه خود نگه دارد. حفظ این افتخار، هم برای ارتش، هم برای ملت ایران و هم برای سرنوشتِ انسانىِ هر انسانی که با دیدگاه اسلامی معتقد است آیندهای وجود دارد؛ زندگىِ پس از مرگی هست و قیامت و حساب و کتابی خواهد بود، بسیار مهم است.
ما، در پادگانها و دیدارهای نظامی، مطالب مربوط به ارتش را با شما زیاد در میان گذاشتهایم و میگذاریم. اما امروز، در فضای این حسینیه، میخواهم مطلبی را که مربوط به همه ملت ایران است با شما در میان بگذارم. آن مطلب این است که از سالها پیش - شاید بشود گفت از دویست سال پیش - مبارزهای از طرف قدرتمندانِ تشنه ثروت و قدرتِ بیشتر، که میخواستند همه مناطق دنیا را در اختیار بگیرند، بر ملت ایران تحمیل شد. آنها میخواستند اگر منابع طبیعی هست، اگر میراث فرهنگی هست، اگر وسیله کسب علم هست و اگر استعداد هست، ببرند و در خدمت تمدّن و سیاستی که تازه در اروپا به وجود آمده بود - یعنی همین تمدّن صنعتی و تشکیلات سیاسىِ مترتّب بر تمدّن صنعتی و نظایر آن - قرار دهند. آنها مبارزهای را بر همه ملتهایی که میشد از