فشار بر جمهوری اسلامی امری معلوم و واضح بود. مگر غیر از این میتوانست باشد ؟! هر کس در میدان بود، این قضیه را به وضوح میدید و چیزی نبود که کسی کتمانش کند. اما نظام اسلامىِ برآمده از انقلاب، در مقابل هر دو ابرقدرت ایستاد.
هنوز هم قدرتمندان امریکا، سادهلوحانه و ابلهانه - البته به خیال خودشان - فکر میکنند رئیس دنیایند ! حرف زدن آنها به گونهای است که گویی مدیر کلّ همه کره زمینند ! یک عدّه هم از روی ترس و ضعف نفس « بله قربان » گوی آنها شدهاند. امروز هم جمهوری اسلامی، با کمال قدرت در مقابل امریکا ایستاده است و به قدرتمندان امریکایی میگوید: مگر شما که هستید ؟! اگر قدرت و دولتی قوی هستید، بروید مملکت خودتان را اداره کنید ! اگر راست میگویید، بروید ناامنی را از خیابانهای « نیویورک » و « واشنگتن » و « لوسآنجلس » برطرف کنید ! اگر راست میگویید، بروید تبعیض نژادی و هزم فجیع حقوق بشر را که هنوز هم بین سیاه و سفید وجود دارد، اصلاح کنید ! به شما چه مربوط است که در امور دنیا دخالت میکنید ؟!
مسلّماً وقتی حکومتی چون جمهوری اسلامی در ایران بر سر کار میآید، مبارزه قدرتهای استکباری با آن، جدّیتر و قویتر میشود. شوخی که نیست ! مسأله منافع امریکاست ! مسأله قدرت سیاسی، اقتصادی و تبلیغاتی