بیانات سال 1373


بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌ ابتدا لازم میدانم به شما جوانان عزیز که مایه امید و ذخیره فردای این کشور و این ملّت محسوب میشوید، خوشامد عرض کنم. این روزها و این مناسبتِ بخصوص، یک ارتباط ویژه با قشر جوان دارد؛ مخصوصاً جوانانی که مثل طلّاب و دانشجویان، با محیط علم و تحصیل سروکار دارند. در حقیقت، مناسبتِ روز ملّی مبارزه با استکبار، از جهات مختلفی به جوانان ما - که شما و امثال شما عزیزان هستید - ارتباط پیدا میکند. امروز بنده یک مطلب در باب مسأله مبارزه با استکبار باید عرض کنم تا معلوم شود مسأله چیست؛ اساس قضیه چیست و گذشته این قضیه تا کجاست ؟ درست است که حادثه تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران، آن روزها به‌وسیله جوانان دانشجو انجام گرفت؛ لکن نسلی که امروز جوان و دانشجو و طلبه و دانش‌آموز است و در صحنه ایستاده و امیدها را زنده میدارد و چشمهای ما را روشن میکند، از سابقه این قضیه چه میداند و چقدر اطّلاع دارد ؟ گویندگان، نویسندگان و کسانی که برای خودشان در این صحنه سیاست الهی، مسؤولیتی قائلند، چقدر برای نسل روبه رشد امروز ما - که این کشور با آن هزار کار دارد - این قضیه را تشریح کرده‌اند ؟ پس، یک مسأله این است. من امروز مختصری در این باره، آن‌هم عمدتاً برای جوانانی که در سال پنجاه و هشت - یعنی پانزده سال قبل که این

«1»