بیانات سال 1373
آمریکاییها تا ابد با امام آشتی نمیکنند. البتّه آمریکاییها که میگوییم، مرادمان ملّت آمریکا نیست. مراد، همان رژیم آمریکا و گردانندگان سیاستهای آمریکاست. اگر یک فکر و یک فرهنگ است که مردم را این‌طور نگه داشته است، با آن فکر و فرهنگ هرگز آشتی نمیکنند. همان‌طور که این حضرات از اسلام و از فکر اسلامی و فرهنگ اسلامی به شدّت متنفّرند. علّت دعوا و مخالفت و خصومت، اینهاست. حال عدّه‌ای، ساده‌لوحانه، این گوشه و آن گوشه مینشینند، حرفی و نِقی میزنند. قلم روی کاغذ می‌آورند که: « چرا با آمریکاییها مذاکره نمیکنید ؟ تا کی میخواهید این وضع ادامه داشته باشد ؟» آیا اینها نمیفهمند در دنیا چه خبر است ؟ نمیفهمند که توقّع این دشمنِ افزون‌خواهِ مغرورِ کم‌خرد و بیحکمت چیست ؟ تصوّر میکنند همین‌قدر که ما مذاکرات و روابطمان را با آمریکا شروع کردیم، همه مشکلات تمام خواهد شد ؟ نه آقا، قضیّه این نیست. آری؛ آمریکاییها در اظهارات رسمی میگویند و اظهار میکنند که ما آماده مذاکره با ایرانیم. مذاکره برای چه ؟ معلوم است؛ مذاکره برای این‌که راهی و مجرایی برای فشار آوردن روی دولت ایران پیدا شود. مذاکره را برای این میخواهند. چه مذاکره‌ای ؟! ما با شما کاری نداریم، احتیاجی به شما نداریم، ترسی از شما نداریم، هیچ محبّتی به شما نداریم. شما کسانی هستید که در روز روشن، جلو چشم همه مردم دنیا، هواپیمای مسافربری ما را به بهانه دروغ و واهی، سرنگون کردید و دهها نفر انسان را کشتید و حتّی عذرخواهی هم نکردید. این چگونه رژیمی است ؟ این چگونه دستگاهی است ؟