بیانات سال 1373
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم الّلهم سدّد السنتنا بالصّواب و الحکمه و املأ قلوبنا بالعلم و المعرفة. از اجتماع شما برادران و خواهران عزیز که در روز ولادت با سعادت حضرت جوادالائمّه علیه‌الصّلاةوالسّلام از راههای دور در این‌جا گرد آمده‌اید، بسیار خوشوقتم. همچنین از مردم عزیزی که از شهرستانهای دیگر در جمع شما هستند؛ مخصوصاً جمع زیادی از مردم عزیز قزوین که در این‌جا تشریف دارند، متشکّرم. امیدواریم خداوند همه‌ی شما را مشمول رحمت و برکت خود قرار دهد. امروز در دنیای اسلام، مسائل مهمی در جریان است که دل انبوه مسلمانان را در کشورهای مختلف، غرق غصّه کرده است. آنها غم میخورند، خون دل میخورند، ولی نمیتوانند چیزی بگویند. چرا ؟ چون متأسّفانه بسیاری از سران کشورهایشان در این خونِ دل دادن به امّت اسلامی و نابود کردن امیدهای طبقات جوان در کشورهای اسلامی، سهیم هستند. یک مورد، قضایای مربوط به مسلمانان مظلوم فلسطین است و مورد دیگر مربوط به مسلمانان بیپناه بوسنی هرزگوین و بخصوص منطقه‌ی بیهاج است. اینها همه درد است. به کشور خودمان نگاه نکنید که این دردها را همه - از عالیترین مسؤولین کشور تا آحاد مردم - آزادانه بر زبان می‌آورند؛ حرف میزنند؛