بیانات سال 1373
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
روز بسیار بزرگ و جمع با شکوه و زیبایی است. خدا را سپاسگزاریم که این توفیق را به ما عطا کرد که در روز پاسدار، به یاد پاسدار بزرگ اسلام، حضرت ابی‌عبداللَّه علیه‌السّلام و کسانی که راه آن بزرگوار را رفتند، با شما بقیه آن سلف و مجموعه و زمره طیّبه مجاهدین فی‌سبیل‌اللَّه، دیداری داشته باشیم.
بنده امیدوارم که این روز بر همه پاسداران عزیز ما - چه پاسدارانی که در سازمان پر افتخار و پیشرو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حضور دارند و چه پاسدارانی که از « کمیته » سابق در نیروی انتظامی مشغول خدمت هستند - بخصوص بر جانبازان و آسیب دیدگانِ دوران جهاد مقدّس و خانواده‌های آنها مبارک باشد.
اگر نگاهی به امروز بیندازیم، همه چیز بشارت است. اگر به صحنه بین‌المللی، به حضور اسلام در زوایای جوامع گوناگون در اکناف جهان، به ملتهای مسلمان و به آن کسانی که قبل از انقلابْ اگر مسلمان هم بودند یا به مسلمانی خود توجّه نداشتند، یا اگر توجّه داشتند، به مسلمان بودن خود احساس افتخاری نمیکردند و شاید احیاناً احساس سرشکستگی هم میکردند، نگاه کنیم، میبینیم که امروز همانها، به اسلام و این‌که مسلمانند،