امپراتوریهای اروپایی مثل « اتریش » و بقیه کشورها بوده‌اند. اینها که نمیتوانستند یک شبه یک حکومت اسلامی و قرآنی به وجود آورند ! این امر، متوقّع نبود. آنچه که استکبارِ مسلّط بر دنیا را نسبت به مسلمین مظلوم « بوسنی هرزگوین » این طور خشمگین کرده است، وجود کشوری در اروپاست که ملت آن مسلمانند. آنها نمیتوانند چنین ملتی را تحمّل کنند. این وضع مسلمین در دنیاست. آن وقت سازمانهای بین‌المللی - و بدتر و زشت‌تر از همه، سازمان ملل - در این قضیه، بدترین امتحانها را دادند.

بنده عرض میکنم: دبیر کلّی ( 3 ) که امروز در رأس تشکیلات سازمان ملل است، بداند چنان سابقه بدی برای خود در بین مسلمین ایجاد کرد که دیگر به هیچ قیمتی اصلاح نخواهد شد. مسلمانان دنیا میبینند که در بوسنی چه اتّفاق میافتد. لذا در برهه‌ای گفتند: « به ما اجازه بدهید برویم به آنها کمک کنیم؛ چرا که به طرف مقابلِ مسلمانان بوسنی کمک میشود .» گفتند: « نمیشود .» گفتند: « اجازه بدهید تسلیحات برایشان بفرستیم .» گفتند: « نمیشود .» ظاهر حرف هم این است که « به هیچ طرف، تسلیحات نمیدهیم .» اما یک طرفِ نزاع، تمام امکانات تسلیحاتی دولت سابق یوگسلاوی را در اختیار دارد؛ امکانات همان دولتی را که سالهای متمادی از عراق پشتیبانی تسلیحاتی میکرد و تانک و دیگر سلاحها برایش میفرستاد. امروز، آن همه امکانات در اختیار صربهاست. یک طرف هم، دست خالی است. مردم بیپناه یک شهر. زن و بچه‌ای که در یک شهر زندگی میکنند.

«7»